Ξεκινώντας με την υπόθεση ότι το Patarei, πρώην φρούριο πυροβολικού και φυλακή στο Ταλίν της Εσθονίας είναι ένα κτίριο κλειδί για το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης, διεξήχθη μια συγκριτική μελέτη της ιστορίας των θαλασσίων μετώπων του Ταλίν και της Πάτρας, με στόχο την ανακάλυψη των ιδιαιτεροτήτων της περίπτωσης του Ταλίν μέσω της αντίθεσης.
Το δεύτερο αντικείμενο μελέτης ήταν η πολυπλοκότητα της εσωτερικής δομής του Patarei, η οποία είναι ένα παλίμψηστο αλλαγών και προσθηκών, στρέφοντας την καρδιά του κτιριακού συγκροτήματος όλο και πιο μέσα, δημιουργώντας ζώνες απομόνωσης από την πόλη που το περιβάλλει.
Αυτή η διερεύνηση με τη σειρά της οδήγησε στην έρευνα διαστρωμάτωσης του χώρου και λαβυρίνθων στην αρχιτεκτονική και την πολεοδομία. Η θεωρία που φάνηκε να προσεγγίζει περισσότερο τις πρώτες ενστικτώδεις εντυπώσεις μου για το κτίριο ήταν αυτή του Fumihiko Maki, με την οποία περιγράφει την ιδέα του OKU, του ενδότατου χώρου και της αίσθησης του βάθους στην παραδοσιακή ιαπωνική αρχιτεκτονική, ειδικά με στόχο την υπόδειξη ιερών χώρων και την προστασία της μυστικότητάς τους.
Το αποτέλεσμα ήταν μια μερική επέμβαση, η οποία χρησιμοποιεί την ιδέα του βάθους σαν οδηγό για να χρησιμοποιήσει την απομόνωση του κτιρίου και την λαβυρινθώδη του δομή σαν εργαλείο για τη δημιουργία ενός διαφορετικού δημόσιου χώρου για την πόλη και ταυτόχρονα να γεφυρώσει το υλικό και άυλο χάσμα μεταξύ του κτιρίου και των ανθρώπων της πόλης. Ένα δημόσιο συγκρότημα λουτρών με κέντρο την τοπική παράδοση της σάουνα, τοποθετημένο στην παραθαλάσσια πτέρυγα του κτιρίου.


Βιογραφικό