G
R
E
A
T
GREEK
ARCHITECTURAL
TALENT
ARCHITECTURAL
TALENT


We read











We listen to












We listen to


20.5 - 9.6 2013
ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ
ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΑ
ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ
ΚΤΙΡΙΑ
ΜΠΗΤΡΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΝΕΚΡΟΠΟΛΙΣ
2009
Διπλωματική
ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΩΝ, ΠΑΤΡΑ, ΕΛΛΑΔΑ
Επιβλέπων καθηγητής/τες: ΣΠΑΝΟΜΑΡΙΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Το οικόπεδο επιλέχθηκε έναντι του Α' κοιμητηρίου Πατρών. Το τοπογραφικό προκύπτει ακουμπώντας τη γεωμετρία του υπάρχοντος κοιμητηρίου πάνω στο τοπογραφικό. Μια γεωμετρία πάνω στην παλιά γεωμετρία, δημιουργώντας έτσι κινήσεις αναγνωρίσιμες στην τοπογραφία. Ο εξωτερικός τοίχος οριοθετεί το εσωτερικό, επιτρέποντας στο βουνό της τοπογραφίας να εισέλθει στο κτήριο δημιουργώντας έναν κήπο αναμνήσεων.
Η πρόσοψη παραπέμπει στην όψη της αστικής πολυκατοικίας. Ο εξωτερικός τοίχος, με πάχος 5m και ύψος 16m, σχίζεται δημιουργώντας ένα διάδρομο στο εσωτερικό του και φιλοξενεί τα οστεοφυλάκια. Ένας «κατοικημένος» τοίχος που δεν έχει τις συμβατικές διαστάσεις ενός τοίχου της πόλης, αλλά «διογκώνεται» φτάνοντας στο σημείο να «κατοικηθεί» από ψυχές. Η χωρική αντιστροφή αντικαθιστά την ύλη με το πρόγραμμα. Ο τοίχος που ορθώνεται δίνει μια όψη μνήμης στην πόλη, μια μνήμη που η ανάγνωσή της είναι χωρική.
Στο τέλος του διαδρόμου συναντάς μια σκάλα που οδηγεί σε μια πλατφόρμα, η οποία λειτουργεί σαν ένα δώμα πάνω σ’ ένα κτήριο.
Ένας άλλος τοίχος φιλοξενεί τους τεφροδόχους και οδηγεί σ’ ένα κοινόχρηστο χώρο περισυλλογής. Στην θέση του ιερού υπάρχει επιφάνεια νερού θέλοντας να παρασύρει στη μη ύπαρξη κάποιου που θα μονολογεί προς χάρη του νεκρού. Η σχισμή στην οροφή με κατεύθυνση δύση-ανατολή συμβάλλει να γίνει αισθητός ο κύκλος μέρας και κατ’ επέκταση της ζωής.
Ακολουθώντας μια rampa η πομπή φτάνει στο κρεματόριο περνώντας απ’ το επίπεδο του κήπου. Στον κήπο βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την τομή του βουνού. Σ′ αυτήν την τοπογραφία είναι σύμφωνα με την τομή που κατανοούμε τη θέση μας στον τόπο. Αν τα κοιμητήρια ως λειτουργία τους έχουν την επίσκεψη των μνημάτων, η συγκεκριμένη νεκρόπολη θέλει να εντάξει στο σχεδιασμό κάτι που ίσως έχουμε ξεχάσει...ότι το μνήμα αποτελεί κατ’ εξοχήν τόπο περισυλλογής και αναμνήσεων.
Βιογραφικό
Η Μπήτρου Μάρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε στην αρχιτεκτονική σχολή της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών από όπου αποφοίτησε με Άριστα το 2009. Παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Αρχιτεκτονική- Σχεδιασμός του Χώρου» στην αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην κατεύθυνση με θέμα «Σχεδιασμός- Χώρος- Πολιτισμός», ως υπότροφος του ΙΚΥ. Συμμετείχε το 2012 στην 1₌η BIENNALE AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ Θεσσαλονίκης «Αρχιτεκτονική και Πόλη στην Νοτιοανατολική Ευρώπη», στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, καθώς και στην έκθεση Ground-works/ Ασκήσεις Εδάφους, υπό την αιγίδα του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Αχαΐας. Το 2006 έλαβε πρώτη διάκριση για το σχεδιασμό βιοκλιματικού μοντέλου στέγης για κατοικία στο First International Workshop ″Energy Performance And Environmental Quality of Buildings″. Το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 διετέλεσε διδάσκων στο ΙΕΚ Δέλτα στον τομέα Art& Design στον κλάδο των Τεχνικών Διακόσμησης και Δομικών Έργων. Από το 2008 μέχρι το 2009 εργάστηκε στο γραφείο του Κώστα Τσιαμπάου. Συμμετείχε το 2012 με διάλεξη στο συνέδριο P-public «Δημόσιος Χώρος: τόπος και μέσο έκφρασης». Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις φωτογραφίας και εικαστικών εγκαταστάσεων. Έχει ως ερευνητικό αντικείμενο τη συσχέτιση της αρχιτεκτονικής πράξης με τον κόσμο των φιλοσοφικών ιδεών μέσα από έναν ποιητικό επαναπροσδιορισμό των ορίων της «αρχιτεκτονικής ετυμολογίας» και «γραφής».