Αντιμετωπίζοντας τη νεκρόπολη ως μια τεχνικά προσδιορισμένη σκληρότητα, που ακροβατεί μεταξύ μνήμης και σκέψης …την αντικρίσαμε, όχι ως συνονθύλευμα τάφων και κακόφημη υποτείνουσα, αλλά ως μορφή σχέσης με τον τόπο και τη λήθη. Στη νεκρόπολη που σχεδιάζουμε, ίσως το πρόγραμμα να μην είναι παρά το πρόσχημα για τη διερεύνηση της συγκινησιακής δομής.
Το οικόπεδο επιλέχθηκε έναντι του Α' κοιμητηρίου Πατρών. Το τοπογραφικό προκύπτει ακουμπώντας τη γεωμετρία του υπάρχοντος κοιμητηρίου πάνω στο τοπογραφικό. Μια γεωμετρία πάνω στην παλιά γεωμετρία, δημιουργώντας έτσι κινήσεις αναγνωρίσιμες στην τοπογραφία. Ο εξωτερικός τοίχος οριοθετεί το εσωτερικό, επιτρέποντας στο βουνό της τοπογραφίας να εισέλθει στο κτήριο δημιουργώντας έναν κήπο αναμνήσεων.
Η πρόσοψη παραπέμπει στην όψη της αστικής πολυκατοικίας. Ο εξωτερικός τοίχος, με πάχος 5m και ύψος 16m, σχίζεται δημιουργώντας ένα διάδρομο στο εσωτερικό του και φιλοξενεί τα οστεοφυλάκια. Ένας «κατοικημένος» τοίχος που δεν έχει τις συμβατικές διαστάσεις ενός τοίχου της πόλης, αλλά «διογκώνεται» φτάνοντας στο σημείο να «κατοικηθεί» από ψυχές. Η χωρική αντιστροφή αντικαθιστά την ύλη με το πρόγραμμα. Ο τοίχος που ορθώνεται δίνει μια όψη μνήμης στην πόλη, μια μνήμη που η ανάγνωσή της είναι χωρική.
Στο τέλος του διαδρόμου συναντάς μια σκάλα που οδηγεί σε μια πλατφόρμα, η οποία λειτουργεί σαν ένα δώμα πάνω σ’ ένα κτήριο.
Ένας άλλος τοίχος φιλοξενεί τους τεφροδόχους και οδηγεί σ’ ένα κοινόχρηστο χώρο περισυλλογής. Στην θέση του ιερού υπάρχει επιφάνεια νερού θέλοντας να παρασύρει στη μη ύπαρξη κάποιου που θα μονολογεί προς χάρη του νεκρού. Η σχισμή στην οροφή με κατεύθυνση δύση-ανατολή συμβάλλει να γίνει αισθητός ο κύκλος μέρας και κατ’ επέκταση της ζωής.
Ακολουθώντας μια rampa η πομπή φτάνει στο κρεματόριο περνώντας απ’ το επίπεδο του κήπου. Στον κήπο βρίσκεσαι αντιμέτωπος με την τομή του βουνού. Σ′ αυτήν την τοπογραφία είναι σύμφωνα με την τομή που κατανοούμε τη θέση μας στον τόπο. Αν τα κοιμητήρια ως λειτουργία τους έχουν την επίσκεψη των μνημάτων, η συγκεκριμένη νεκρόπολη θέλει να εντάξει στο σχεδιασμό κάτι που ίσως έχουμε ξεχάσει...ότι το μνήμα αποτελεί κατ’ εξοχήν τόπο περισυλλογής και αναμνήσεων.

Βιογραφικό